My Travel Blog

Post Pandemic - Forgotten Past.

Hello to all who love to travel,

On January 5, 2020, a virus that had not been detected in humans before appeared. Many people panicked because there was no vaccine and no medicine. Doctors in white suits, in isolation and quarantine suits, were running around. Everyone was trying to understand what was going on.

In the end, they told everyone on television that it was an epidemic and its name was coronavirus. People did not know what to do in great anxiety and fear.

5 Ocak 2020 Tarihinde daha önce insanlarda tespit edilememiş bir virüs ortaya çıktı. Aşısı ve ilacı olmadığı için bir çok insan panikledi. Etrafta beyaz elbiseli, izalasyon ve karantina kıyafetli doktorlar koşuyordu. Herkes korku içinde ne olup ne bittiğini anlamaya çalışıyordu.

Sonunda televizyonlarda bunun bir salgın olduğunu adının ise coronavirüs olduğunu herkese söylediler. İnsanlar büyük endişe ve korku içinde ne yapacaklarını bilmiyorlardı.

States declared a state of emergency. They have produced many solutions to protect from the epidemic. But the epidemic was spreading day by day. The death tolls were increasing. The level of fear had reached its highest level. People began to break the laws and rules that they feared.

The pandemic has greatly affected people and life. Many solutions failed. Finally, a curfew was imposed. People could not leave their homes for months. Life had come to a standstill.

Devletler olağanüstü hal ilan ettiler. Salgıdan korunmak için bir çok çözüm ürettiler. Fakat salgın günden güne yayılıyordu. Ölüm sayıları giderek artıyordu. Korku seviyesi en yüksek seviyeye çıkmıştı. İnsanlar korktukları yasaları ve kuralları çiğnemeye başladılar.

Pandemi insan hayatını ve yaşamı büyük ölçüde etkiledi. Bir çok çözüm yetersiz kaldı. En sonunda sokağa çıkma yasağı getirildi. İnsanlar aylarca evinden çıkamadılar. Hayat durma noktasına gelmişti.

After the curfew, streets and alleys became like abandoned cities. Everything was deserted and eerie. All the people had disappeared, only animals roamed the streets. They didn't know anything.

Sokağa çıkma yasağından sonra caddeler ve sokaklar terkedilmiş şehir gibi oldu. Hertaraf ıssızlaşmış ve tüyler ürpertici hale gelmişti. Tüm insanlar ortadan kaybolmuş sokaklarda sadece hayvanlar geziyordu. Onların ise hiçbirşeyden haberi yoktu.

What we saw was perhaps a dream or a scene from a scary movie. As we wandered around, our memories flashed before our eyes. Even the fish restaurant we entered before was empty. Seaside and parks where children ride bikes, young people run, and people watch the scenery have never been so lonely.

But we were not in a dream or on a movie scene, this experience was completely real. We thought that one day everything would be alright and it would go back to the way it was. In this way, we were correcting our psychology. But this was not easy.

Gördüklerimiz belkide bir rüya yada korkunç bir filmden alınan bir sahneydi. Etrafta gezdikçe yaşadığımız anılar gözümüzün önünden geçiyordu. Daha önce girdiğimiz balık restoranı bile bomboştu. Çocukların bisiklete bindiği, gençlerin koştuğu, insaların manzarayı seyrettiği deniz kenarları ve parklar hiç bu kadar yalnız olmamıştı.

Fakat rüyada veya film sahnesinde değildik bu yaşadıklarımız tamamen gerçekti. Bir gün herşeyin düzeleceğini ve eski haline döneceğini düşünüyorduk. Bu sayede piskolojimizi düzeltiyorduk. Fakat bu hiç kolay olmuyordu.

In the photo below you can see how the unused boat wears out over the years. But everything that is maintained and used will maintain its newness. If the pandemic process had lasted for years, those new boat you saw would rot and get old. Of course, as everything in the city will get old.

Aşağıdaki fotoğrafta kullanılmayan sandalın yıllar geçtikçe nasıl eskidiğini görebilirsiniz. Fakat bakım gören ve kullanılan herşey yeniliğini koruyacaktır. Eğer pandemi süreci yıllar sürseydi o gördüğünüz yeni sandallar çürüyecek ve eskiyecekti. Tabi şehirdeki herşeyin eskiyeceği gibi.

I took the above photos in Istanbul/ Avcılar, Turkey. There was no one around when we were shooting here. This situation reminded me of the pandemic process we went through in the past. Years passed and many things were forgotten.

In my article, I wanted to remind you of the past that we forgot while showing you the photos of this beach. I hope it was a pleasant sharing for you. Thanks for reading my post. See you on my next travel blog.

Yukarıdaki fotoğrafları Türkiye'nin İstanbul/ Avcılar şehrinde çektim. Burada çekim yaparken etrafta kimse yoktu. Bu durum bana geçmişte yaşadığımız pandemi sürecini hatırlattı. Üzerinden yıllar geçti ve bir çok şey unutuldu.

Yazımda sizlere bu sahilin fotoğraflarını gösterirken unuttuğumuz geçmişide hatırlatmak istedim. Umarım sizler için keyifli bir paylaşım olmuştur. Yazımı okuduğunuz için teşekkürler. Bir sonraki seyahat bloğumda görüşmek üzere.

Photo shoots are mine. Do not use without permission.

Fotoğraf çekimleri bana aittir. İzinsiz kullanmayınız.

Stay Healthy. Goodbye.