Fortune Teller And Return To Life: The Last Part/ پیشگو و بازگشت به زندگی: بخش آخر

Godfrey was sitting at the table in front of the seer Mysticus and was looking restlessly at his face as Mysticus was watching something in his orb.
"Please tell me how I can return them?"

"It's strange that you're so eager for it. When Rosalie was alive and by your side trying to convince you that Lucinda's problem could be fixed, you didn't trust her words and instead, whatever Subyss told you, you accepted without a moment thinking."

"These are matters of the past, and there is no use in talking about them. I must think of the present."

"Alright. There is one way to bring Rosalie and Lucinda back to life and that is the blood potion."

"What materials are needed to make it?"

"Their own blood."

Godfrey got up and went to the cemetery behind the Subyss' Palace and pulled Rosalie and Lucinda's bodies out of the dirt, and as he was trying to ignore the many worms that were moving inside their bodies, he drew out their blood by performing a spell and poured it into a large glass container and brought it to Mysticus, and Mysticus started making the potion.

Next night, while Subyss and Godfrey were out hunting, Nathan went to the seer and sat on a chair, staring at him as the seer was stirring the contents of the pot and muttering an incantation under his breath.

"I know why you came here. You want to ask me what will happen to you and Godfrey's relationship if Rosalie and Lucinda come back."

Nathan's heart raced and he bit his bottom lip.
"Yes, please tell me that."

"Can you bear to hear it?"

"What do you mean? Are you saying Godfrey will leave me if they come back?"

"Rosalie and Lucinda would rather be Godfrey's only family members. They won't have enough power to take Subyss away from him, but they can take you out easily."

A mixture of sadness and terror filled Nathan's being and he left the room with cold drops of sweat on his skin. Mysticus finished making the potion and poured it into a bottle and placed it on his desk and then lay down on his bed and fell asleep.

Near sunrise, Subyss returned to his room and saw Nathan sitting on his coffin with a frightened and pale face. He went to him and asked:
"What happened to you, my dear Nathan? Your face is plaster white."

Nathan got up and said sobbing.
"Lord Subyss, I have done a terrible thing."

And explained the case to him. Moments later, Godfrey also returned to the palace and Mysticus called the residents there to the cemetery to pour the blood potion on the remains of Rosalie and Lucinda and witness their return to life.

Everyone came there. Godfrey's eyes were shining with happiness and Subyss had a huge smile on his face, and Nathan's face had no color and he looked like someone who was suffering from a fatal disease, and Mysticus, while looking at each of them with a meaningful expression, poured the potion on the bodies of Rosalie and Lucinda and uttered a spell

Moments later, the worms moved away from the corpses, and the flesh and skin of Rosalie and Lucinda changed, and life was breathed into them again, and they opened their eyes with surprised faces and stood up, and Godfrey, as he was shedding tears of joy, hugged them.

Mysticus, who did not expect this to happen, furrowed his eyebrows and looked at Subyss and Nathan, who were smiling meaningfully at each other, and he understood what the situation was, and since he was not pleased to see the scene in front of him, he congratulated the mixed family of humans and vampires and intended to leave.

Godfrey said, still holding Rosalie and Lucinda in his arms.
"Dear Mysticus, I wish you would stay with us a little longer and celebrate with us."

Rosalie continued:
"Yes, we owe our present happiness to you."

"I will definitely visit you again, my girl."

And he turned his face and as he was walking away from the cemetery and the palace, his appearance changed little by little, the wrinkles on his skin smoothed out, his eyes became blue and his hair became black, and he became a beautiful witch. She was Isabel MacDougall, one of the Dark Lord's most skilled Death Eaters, who had tricked Godfrey and his family with a transfiguration potion.
"Because of that damn Subyss, my plan failed. Nathan had destroyed the potion and put deer's blood in the bottle, but Subyss must have retrieved the potion somehow... It doesn't matter. In the future, I'll still have a chance to destroy that Order of the Phoenix vampire's life, Godfrey Midhurst."

And a crooked smile sat on her lips.

Godfrey

Subyss

Nathan

Rosalie

Lucinda

پیشگو و بازگشت به زندگی: بخش آخر

گادفری پشت میز مقابل پیشگو میستیکوس نشسته بود و با بی قراری به چهره ی او که مشغول تماشای چیزی در گوی پیشگویی اش بود، نگاه می کرد.
"لطفا به من بگویید چه طور می توانم آن ها را برگردانم؟"

"عجیب است که این قدر مشتاقش هستی. وقتی رزالی زنده و در کنارت بود و سعی داشت تو را قانع کند که مشکل لوسیندا قابل رفع است، تو به حرف های او اعتماد نکردی و در عوض هر آن چه را که سابیس به تو گفت، بدون لحظه ای تامل پذیرفتی."

"این مسائل مربوط به گذشته است و حرف زدن درباره ی آن ها فایده ای ندارد. من باید به حال فکر کنم."

"باشد. یک راه برای برگرداندن رزالی و لوسیندا به زندگی وجود دارد و آن معجون خون است."

"چه موادی برای ساخت آن لازم است؟"

"خون خودشان."

گادفری از جایش بلند شد و به قبرستانی که پشت قصر سابیس بود، رفت و اجساد رزالی و لوسیندا را از دل خاک بیرون کشید و همان طور که سعی داشت خیل کرم هایی که داخل گوشت بدن هایشان حرکت می کردند را نادیده بگیرد، با اجرای طلسمی خون آن ها را بیرون کشید و در یک محفظه ی شیشه ای بزرگ ریخت و آن را برای میستیکوس آورد و میستیکوس نیز ساخت معجون را شروع کرد.

شب بعد در حالی که سابیس و گادفری به شکار رفته بودند، ناتان نزد پیشگو رفت و روی یک صندلی نشست و به او که داشت محتویات داخل پاتیل را هم می زد و زیر لب افسونی را زمزمه می کرد، خیره شد.

"می دانم چرا به این جا آمده ای. می خواهی از من بپرسی اگر رزالی و لوسیندا برگردند، رابطه ی تو و گادفری چه خواهد شد."

ضربان قلب ناتان افزایش یافت و او لب پایینش را گزید.
"بله، لطفا این را به من بگویید."

"آیا تحمل شنیدنش را داری؟"

"منظورتان چیست؟ می خواهید بگویید اگر آن ها برگردند، گادفری مرا رها خواهد کرد؟"

"رزالی و لوسیندا ترجیح می دهند تنها افراد خانواده ی گادفری باشند. آن ها قدرت کافی برای دور کردن سابیس از او را نخواهند داشت، ولی تو را می توانند به آسانی حذف کنند."

آمیزه ای از غم و وحشت وجود ناتان را فرا گرفت و او در حالی که قطرات سرد عرق بر پوستش نشسته بود، اتاق را ترک کرد. میستیکوس نیز ساخت معجون را به پایان رساند و آن را داخل یک بطری ریخت و روی میزش گذاشت و بعد روی تختش دراز کشید و به خواب فرو رفت.

نزدیک طلوع خورشید سابیس به اتاقش برگشت و ناتان را دید که با چهره ای هراسان و رنگ پریده روی تابوتش نشسته. به سمتش رفت و پرسید:
"چه اتفاقی برایت افتاده، ناتان عزیزم؟ چهره ات به سفیدی گچ شده."

ناتان از جایش بلند شد و هق هق کنان گفت:
"لرد سابیس، من کار وحشتناکی کردم."

و قضیه را برای او تعریف کرد. لحظاتی بعد گادفری نیز به قصر برگشت و میستیکوس ساکنان آن جا را به قبرستان فراخواند تا معجون خون را روی بقایای رزالی و لوسیندا بریزند و شاهد بازگشتشان به زندگی باشند.

همه به آن جا آمدند. چشمان گادفری از خوشحالی می درخشیدند و سابیس لبخندی حجیم بر لب داشت و ناتان رنگ بر چهره نداشت و مثل کسی بود که دچار یک بیماری مهلک شده باشد و میستیکوس نیز در حالی که با حالتی معنی دار تک تک آن ها را از زیر نگاه خود می گذراند، معجون را روی اجساد رزالی و لوسیندا ریخت و طلسمی را به زبان آورد.

لحظاتی بعد کرم ها از اجساد دور شدند و گوشت و پوست رزالی و لوسیندا تغییر کرد و دوباره زندگی درونشان دمیده شد و آن ها با چهره هایی متعجب چشم هایشان را گشودند و از جایشان برخاستند و گادفری همان طور که اشک شوق می ریخت، آن ها را در آغوش کشید.

میستیکوس که انتظار این اتفاق را نداشت، ابروهایش را در هم کشید و نگاهش به سابیس و ناتان افتاد که لبخندهای معنی داری به یکدیگر می زدند و فهمید اوضاع از چه قرار است و از آن جایی که دیدن صحنه ی پیش رویش برایش لطفی نداشت، به خانواده ی ترکیبی متشکل از انسان ها و خون آشام ها تبریک گفت و قصد عزیمت کرد.

گادفری در حالی که هنوز رزالی و لوسیندا را در آغوش داشت، گفت:
"میستیکوس عزیز، کاش کمی بیشتر پیش ما می ماندید و با ما جشن می گرفتید."

رزالی ادامه داد:
"بله، ما شادی کنونی مان را مدیون شما هستیم."

"حتما دوباره به دیدارتان خواهم آمد، دخترم."

و رویش را برگرداند و همان طور که از قبرستان و قصر فاصله می گرفت، ظاهرش کم کم تغییر کرد، چروک های پوستش صاف شدند و چشمانش به رنگ آبی و موهایش به رنگ سیاه درآمدند و تبدیل به یک ساحره ی زیبا شد. او ایزابل مک دوگال، یکی از ماهرترین مرگخوارهای لرد سیاه بود که با معجون تغییر شکل گادفری و خانواده اش را فریب داده بود.
"به خاطر آن سابیس لعنتی نقشه ام با شکست مواجه شد. ناتان معجون را نابود کرده و خون گوزن داخل بطری ریخته بود، ولی حتما سابیس به نوعی معجون را بازیابی کرده... مهم نیست. در آینده باز هم فرصت خواهم داشت تا زندگی آن خون آشام محفلی، گادفری میدهرست را به تباهی بکشانم."

و لبخندی اریب بر لبانش نشست.