Will there be a yellow sea? / Sarı deniz olur mu? ( ENG-TR )

ENG

Hello to everyone,

Who knows, maybe the life I live now is the career I dreamed of as a child. I can notice this from time to time as I live in life. The dreams we had in our childhood are reshaped by developing and changing life conditions. The professions we used to dream of no longer seem acceptable to us in our new life. Most of us have even forgotten the dreams we had when we were little. In fact, it would be more accurate to say that he was made to forget.

One of the questions we are all asked, especially in job interviews, is "What position do you see yourself in ten years from now?" When we were children, we all had dreams that we set with innocent and pure emotions. I remember when we were in primary school, our teachers asked us, "What do you want to be when you grow up?" While one of us wanted to be a teacher, the other wished to be a doctor or a police officer. There were even some of us who went further and wanted to go into space and dreamed of building a time machine.

It is a fact that; As we get older, our time to realize our dreams gets shorter. Of course, the changes we see in our environment, living conditions and social life also cause us to give up on our dreams.

When we listen to our children's dreams, I get very angry at the parents who extinguish their excitement and enthusiasm or look hopeless while telling them about their dreams. To be able to do what his father tells a child who shares his dream, you have to do these things, you have to work hard and read a lot. It is also very wrong to dampen the child's excitement with sentences such as, "Otherwise, you cannot be successful." A child who hears these sentences will perhaps immediately give up on his dream. A father's or mother's dream resulting from the way they say it will also affect their success. That's why let's follow our children's dreams by supporting them without touching them too much.

I remember very well, I was a 2nd grade primary school student. We were teaching art class. Our teacher asked us to draw nature. I also drew grass, trees and the sea on a white piece of paper when I had the mental capacity. At that time, we had colored pencils and paints. In fact, when we hold it too much, we get dirty all over. Our school uniforms would be dyed. I painted the sea picture I drew on white paper yellow. Our teacher, who saw this, came to me and said that the sea would be blue. However, I saw the sea I dreamed of as yellow. Maybe that was my own dream world.

TR

Herkese Selam,

Kim bilir belki şu anda yaşadığım hayat, çocukken hayalini kurduğum kariyerimdir. Bunu hayatın içinde yaşarken zaman zaman fark edebiliyorum. Çocukluğumuzda kurduğumuz hayallerimiz, gelişen ve değişen hayat koşullarıyla yeniden şekilleniyor. Eskiden hayalini kurduğumuz meslekler artık, yeni hayatta bizlere pek caiz gelmiyor. Çoğumuz küçükken kurduğumuz hayallerimizi bile unuttuk. Aslında unutturuldu desek, daha doğru olur.

Hepimize özellikle iş görüşmelerinde sorulan sorulandan biri, "Kendinizi on yıl sonra hangi pozisyonda görüyorsunuz?" Çocukken hepimizin ne kadar masum ve saf duygularla belirlediğimiz hayallerimiz varmış. Hatırlıyorum da ilkokul sıralarında öğretmenlerimizin büyüyünce ne olmak istersin? sorusuna karşı birimiz öğretmen olmak isterken, diğerimiz doktor veya polis olmayı dilemiş. Hatta daha ileri giderek, uzaya çıkmak isteyen, zaman makinesi çıkartmayı hayal edenlerimiz bile olmuştu.

Şu bir gerçek ki; yaşımız ilerledikçe, hayallerimizi gerçekleştirme zamanımız da kısalıyor. Tabi çevremizde gördüğümüz değişiklikler, yaşam koşulları ve sosyal hayatımız da, bizleri hayallerimizden vazgeçmemize neden oluyor.

Çocuklarımızın hayallerini dinlediğimizde, o hayalini anlatırken içindeki heyecan ve coşku enerjisini söndüren ya da umutsuz bakan anne ve babalara da çok kızıyorum. Hayalini paylaşan bir çocuğa, babasının, bu söylediklerini yapabilmen için bunları yapman lazım, çok çalışıp, çok okumalısın. Yoksa başarılı olamazsın gibi cümlelerle çocuğun heyecanını kırmak da çok yanlıştır. Bu cümleleri duyan bir çocuk, kurmuş olduğu hayalinden belki de hemen vazgeçecektir. Bir babanın veya annenin söyleyiş biçiminden kaynaklanan hayali kurduğu başarısını da etkileyecektir. O yüzden çocuklarımızın hayallerine fazla dokunmadan destek olarak arkasından gidelim.

Çok iyi hatırlıyorum, İlkokul 2. sınıf öğrencisiydim. Resim dersini işliyorduk. Öğretmenimiz bize doğayı çizmemizi istemişti. Bende beyaz bir kağıda aklım yettiğinde çimenler, ağaçlar ve deniz resmi çizmiştim. O dönemlerde renkli kalemli boyalarımız vardı. Hatta çok fazla elimizde tuttuğumuzda her tarafımız kirlenir. Okul kıyafetlerimiz boya olurdu. Beyaz kağıda çizdiğim deniz resmini sarıya boyamıştım. Bunu gören öğretmenimiz yanıma gelerek, deniz mavi olur demişti. Oysa ben hayal ettiğim denizi sarı olarak görmüştüm. O belki de benim kendim hayal dünyamdı.