Last Week of September / Eylül Ayının Son Haftası ( EN-TR )

EN

Greetings,

Especially on weekends, I move away from the city center and go to green areas. Now the autumn season is showing its effect on nature. I can see that the trees are getting rid of their green color and turning into yellow, orange and red. I love this color change of nature. In fact, it is not only nature that experiences the change of seasons. We, as a part of nature, can also be affected by this change.

In this season, we will get used to the longer nights, the clouds that we can hardly see leaving the sky and the wind that makes us feel cold when it blows. I read in many books and poems that when they talk about autumn, they say that it is the season of sadness. Our literature teacher in high school used to tell us to read poems every week and to memorize the most beautiful verses of these poems and share them with all our classmates in class. At that time, I used to read a lot of autumn-themed poems by Cemal Süreya, one of our famous Turkish poets.

It was September.
The leaves falling from the branches
I wrote your name on your yellowing sides
You were just a fake smile.
And you never knew the coldness of my hands.

School is in session and we go to school early in the morning. We return home before dark. After all the family members gather at home, we have dinner. After dinner, everyone retires to their own corner. In the following hours, the raindrops, which at first hit our windows softly, gradually accelerate. This sound that breaks the silence of the house is the sound of autumn itself. When you start looking for the cardigan and sweater you've been avoiding in your closet all summer, you know that fall has arrived. That yellow-flowered shawl you've been hiding in the corner will suddenly appear.

You walk alone on the beach in the space you have created for yourself. When you raise your head, you realize that the birds in the sky, preparing to migrate to other lands, are saying goodbye to you. Autumn has arrived. You find yourself in movie theaters and theater halls instead of the open-air spaces you have been visiting all summer. While enjoying the popcorn you take with you, you don't even realize the darkness in the sky and the cold that the wind will bring.

In the heat of summer, you'd walk into a café and drink cold drinks. When autumn comes, the first thing you think of when you enter the café is herbs and hot coffee. The leaves, unable to withstand the wind, will fall from the trees one by one. When you walk in the park and step on a dry and yellowing leaf, you will know that the rustling you hear is the harbinger of autumn.

You go outside. You pedal your dusty bicycle. As you were speeding along, the wind you created dislodged the leaves that had fallen on the asphalt road. You stop. You leaned your bicycle against the huge trunk of a plane tree. Your bicycle with soil, trees and leaves in one frame will take its most beautiful form in September. In fact, you are the painting that a painter creates on the tip of the brush while painting in oil.

TR

Merhabalar,

Özellikle hafta sonları, şehir merkezinden uzaklaşıp, yeşil alanlara doğru gidiyorum. Artık sonbahar mevsimi doğaya olan etkisini gösteriyor. Ağaçların yeşil renginden arınıp, sarıya, turuncuya ve kırmızı rengine dönüştüğünü görebiliyorum. Doğanın bu renk değişimi seviyorum. Aslında mevsim değişimini yaşayan sadece doğa değil. Bizler de doğanın bir parçası olarak bu değişiminden etkilenebiliyoruz.

Bu mevsimde, uzayan gecelere, gökyüzünden ayrılışını pek göremediğimiz bulutlara ve estiğinde içimizi üşüten rüzgara, kendimizi alıştıracağız. Çoğu kitaplarda ve yazılan şiirlerde okuyorum, sonbahardan bahsederken hüzün mevsimi olduğunu söylüyorlar. Lisedeki edebiyat öğretmenimiz her hafta şiir okumamızı ve okuduğumuz bu şiirlerin en güzel mısralarını ezberleyip, derste tüm sınıf arkadaşlarımızla paylaşmamızı söylerdi. Ben o dönemlerde, ünlü türk şairlerimizden Cemal Süreya'nın sonbahar temalı şiirlerini çok okurdum.

Eylül'dü.
Dalından kopan yaprakların
Sararan yanlarına yazdım adını
Sahte bir gülüşten ibarettin oysa.
Ve hiç bilmedin ellerimin soğuğunu.

Okullar açılmış, sabah erkenden okula gidiyoruz. Karanlığa yakalanmadan eve dönüyoruz. Evde tüm aile bireyleri toplandıktan sonra, akşam yemeği yiyoruz. Yemek sonrası, herkes kendi köşesine çekiliyor. İlerleyen saatlerde, başlarda usul usul camımıza vuran yağmur damlaları, giderek hızlanıyor. Evin sessizliği bozan bu ses, sonhabarın ta kendisidir. Bütün yaz dolabında yüz vermediğin, hırkanı ve kazağını aramaya başladığında, bil ki; sonbahar gelmiştir. Kıyıda köşede sakladığın o sarı çiçekli şemşiyen bir anda ortaya çıkacaktır.

Kendine yarattığın boşlukta, sahilde tek başına yürürsün. Başını havaya kaldırdığında, gökyüzünde başka diyarlara göç etmeye hazırlanan kuşların, sana veda ettiğini anlarsın. Sonbahar gelmiştir. Yaz boyunca gezdiğin açık hava alanlarından, kendini sinema ve tiyatro salonlarında bulursun. Yanına aldığın patlamış mısırın keyfini çıkarırken, gökyüzünde oluşan karanlığın ve rüzgarın getireceği soğuğun farkına bile varamazsın.

Yazın sıcağında, girdiğin bir kafede, soğuk içecekler içerdin. Sonbahar geldiğinde, kafeye girdiğinde aklına ilk şifalı otlar ve sıcak bir kahve gelir. Rüzgara fazla dayanamayan, yapraklar, ağaçlarından birer birer dökülecektir. Parkta yürürken, kuruyan ve sararan yaprağın üstüne bastığında, duyduğun hışırtının, sonbaharın habercisi olduğunu bileceksin.

Dışarı çıktın. Tozlanmış bisikletinin pedalarını çevirerek ilerliyorsun. Hızla giderken, oluşturduğun, rüzgarın etkisyle asfalt yolda yere düşen yaprakları yerinden oynattın. Durdun. Koca bir çınar ağacının iri gövdesine bisikletini dayadın. Toprak, ağaç ve yaprakların bir karede olduğu bisikletin Eylül'de en güzel halini alacaktr. Aslında sen bir ressamın, yağlı boya yaparken, fırçanın ucunda oluşturduğu tablosundur.