An Evening of Friendship, Reflection, and Shared Happiness (eng-tr)

Hello friends🙌🏼 Yesterday I went out to meet my friend Merve, whom I hadn't seen for a long time and whom I missed. Despite all the tiredness and hustle and bustle of the day, I was excited for such a meeting. The streets were quite crowded because it was evening. I could see different expressions on people's faces; some were tired, some were anxious, and some seemed to be secretly happy. I arrived at the meeting place before I did, and I had the opportunity to look around while waiting for about ten minutes.

Merhaba arkadaşlar🙌🏼 Dün uzun zamandır görmediğim ve özlediğim arkadaşım Merve ile buluşmak için dışarı çıktım. Günün tüm yorgunluğu ve koşturmacasına rağmen, böyle bir buluşma için heyecanlıydım. Akşam saatleri olduğu için sokaklar oldukça kalabalıktı. İnsanların yüzlerinde farklı farklı ifadeler görüyordum; kimi yorgun, kimi telaşlı, kimiyse sanki içten içe mutlu gibiydi. Buluşacağımız yere benden önce varmıştım. Yaklaşık on dakika boyunca beklerken etrafı izleme fırsatım oldu.

I always enjoy these moments. Observing people, imagining their stories relaxes me. At that moment, I could feel the hustle and bustle of rush hour. Everyone was in a hurry to get somewhere, but the expressions on their faces told me different things. Some seemed to be happy to be home, some to be reunited with their loved ones. At that moment, I realized once again the importance of such small but meaningful details in our lives.

Bu tür anlar her zaman hoşuma gider. İnsanları gözlemlemek, onların hikayelerini hayal etmek beni rahatlatır. O sırada iş çıkışı saatlerinin getirdiği koşuşturmayı hissediyordum. Herkes bir yere yetişmek telaşındaydı ama yüzlerindeki ifadeler bana farklı şeyler anlatıyordu. Kimisi evine, kimisi sevdiklerine kavuşacak olmanın mutluluğunu taşıyor gibiydi. O an, böyle küçük ama anlamlı detayların hayatımızdaki yerini bir kez daha fark ettim.

When Merve arrived, we hugged happily and walked to a café we had visited several times before. That café had almost become a habit for us. When we walked in, I noticed that some changes had been made in the decoration. A metal tree figure I had never seen before caught my attention. It was surrounded by lights and had a very impressive look. The inscription next to it touched my heart: "The only way to taste happiness is to share it." This quote summarized exactly what I was feeling at that moment.

Merve geldiğinde keyifle sarıldık ve daha önce de birkaç kez ziyaret ettiğimiz bir kafeye doğru yürüdük. O kafe, bizim için adeta bir alışkanlık hâline gelmişti. İçeri girdiğimizde, dekorasyonda bazı değişiklikler yapıldığını fark ettim. Daha önce görmediğim bir metal ağaç figürü dikkatimi çekti. Etrafı ışıklarla çevriliydi ve oldukça etkileyici bir havası vardı. Yanındaki yazı ise kalbime dokundu: “Mutluluğu tatmanın tek yolu onu paylaşmaktır.” Bu söz, o anda hissettiklerimi tam anlamıyla özetliyordu.

I am also interested in metal decoration, so I was very impressed by this design. I also sell metal wall decorations in my own shop, but I usually work on a smaller scale. I would love to commission a design of this size and this impressive. As I was looking at that figure, I thought that one day I could realize this dream of mine and I became motivated.

Metal dekorasyona ayrıca ilgim olduğu için bu tasarım beni çok etkiledi. Ben de kendi mağazamda metal duvar dekorları satıyorum, ancak genellikle daha küçük ölçekte çalışmalar yapıyorum. Bu boyutta ve bu kadar etkileyici bir tasarım siparişi almayı çok isterim. O figüre bakarken bir gün bu hayalimi gerçekleştirebileceğimi düşündüm ve motivasyon kazandım.

After we sat down at our table, we started our conversation with hot tea and a few kinds of cookies. Tea and cookies always remind me of my childhood days. The cozy atmosphere that my mother prepared for the guests seems to come alive again in the moments spent with friends these days. As our conversation with Merve deepened, I lost track of time. After our first round of tea was over, we ordered dessert and had a second round of tea. We talked about our dreams, the small details of daily life and the stories we were waiting to tell each other.

Masamıza oturduktan sonra sıcak çaylarımız ve yanında birkaç çeşit kurabiye ile sohbetimize başladık. Çay ve kurabiye ikilisi, bana hep çocukluk günlerimi hatırlatır. Annemin misafirler için hazırladığı o sıcak ortam, bugünlerde dostlarla geçirilen anlarda yeniden canlanıyor sanki. Merve ile sohbetimiz derinleşirken zamanın nasıl geçtiğini anlamadım. İlk tur çaylarımız bittikten sonra birer tatlı söyledik ve ikinci bir çay daha içtik. Sohbetlerimizde hayallerimizden, günlük hayatın küçük detaylarından ve birbirimize anlatmayı beklediğimiz hikayelerden bahsettik.

Before leaving the café, I sat for a while and watched the surroundings. I am always impressed by the spirit that this kind of decoration brings to a place. Merve agreed with me. We even had a short exchange of ideas on metal decor. I took a few photos before leaving the café. Then we stopped by the market and Merve bought a few necessities. After the market, we said goodbye and went on our way.

Kafeden ayrılmadan önce biraz daha oturup çevreyi izledim. Bu tür dekorasyonların mekânlara kattığı ruh beni her zaman etkiler. Merve de benimle aynı fikirdeydi. Hatta metal dekor üzerine kısa bir fikir alışverişi bile yaptık. Kafeden çıkmadan önce birkaç fotoğraf çektim. Ardından markete uğradık ve Merve birkaç ihtiyacını aldı. Marketten sonra vedalaşıp yollarımıza koyulduk.

I took the bus home and traveled for about an hour, listening to relaxing music along the way. The lights of the city and the images reflected in the bus window took me to another world for a moment. As I watched the activity outside, I felt at peace and I thought about how much one realizes when one returns to one's inner world.

Ben eve dönerken otobüse bindim ve yaklaşık bir saatlik yolculuk yaptım. Yol boyunca dinlendirici müzikler dinledim. Şehrin ışıkları ve otobüsün camından yansıyan görüntüler beni adeta bir anlığına başka bir dünyaya götürdü. Dışarıdaki hareketliliği izlerken huzur buldum. O an, insanın kendi iç dünyasına döndüğünde ne kadar çok şey fark ettiğini düşündüm.

I was tired but happy when I got home. Such a beautiful evening reminded me once again that happiness is truly multiplied by sharing. I thought about how precious small but meaningful moments in life are. Time spent with friends should be treasured. Because such moments leave memories that stay in one's heart forever.

Eve vardığımda yorgun ama mutluydum. Böyle güzel bir akşam, mutluluğun gerçekten paylaşmakla çoğaldığını bana bir kez daha hatırlattı. Hayatta küçük ama anlamlı anların ne kadar kıymetli olduğunu düşündüm. Arkadaşlarla geçirilen zamanın değerini bilmek gerek. Çünkü böyle anlar, insanın kalbinde sonsuza kadar yer eden hatıralar bırakır.