Around Iran no. 5 – Kashan

[ENG]
After visiting two huge cities, Tabriz and Tehran, it was time to visit another city, this time much smaller, I would even say the city of Kashan, tailored to a European scale. This city with 220,000 inhabitants is located in the desert halfway between Tehran and Isfahan. The city has a very ancient history, as the first traces of settlement found here date back to 6000 BC. Within the city limits there is the archaeological site of Tepe Sialk, which is the oldest ziggurat in the world, dating back to the 3rd millennium BC. Kashan became the site of such an ancient settlement, mainly because in this region there are numerous sources of water, which is invaluable in such a desert climate. An interesting fact related to Kashan is that it is said that the Three Kings set off from Kashan to Bethlehem.
During the Safavid rule, Kashan gained the status of a spa town, which Persian rulers liked to spend their free time. Bagh-e Fin, a garden complex inscribed on the UNESCO World Heritage List, was built here.
[PL]
Po odwiedzeniu dwóch ogromnych miast Tabrizu i Teheranu przyszedł czas na zwiedzenie kolejnego miasta, tym razem znacznie mniejszego, powiedziałbym wręcz, że skrojonego na europejska skale miasta Kashan. To liczące 220 tysięcy mieszkańców miasto położone jest na pustyni w połowie drogi między Teheranem, a Isfahanem. Miasto posiada bardzo dawną historię, bo pierwsze znalezione tutaj ślady osadnictwa sięgają 6000 przed nasza erą. W granicach miasta znajduje się stanowisko archeologiczne Tepe Sialk które jest najstarszym na świecie zigguratem, datowanym na III tysiąclecie p.n.e. Kaszan stał się miejscem tak dawnego osadnictwa, głownie dlatego, że w tym rejonie są liczne źródła wody, o która w takim pustynnym klimacie jest bezcenna. Ciekawostką związaną z Kaszan jest to, że mawia się iż to właśnie z Kaszanu do Betlejem ruszyli Trzej Królowie.
Kaszan w okresie panowania safawidzkiego zyskał status miasta zdrojowego który upodobali sobie władcy perscy do spędzania wolnego czasu. Zbudowano tutaj Bagh-e Fin czyli wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO kompleks ogrodowy.

[ENG]
In addition to visiting Kashan, during our two-day visit to the city we also found time for two taxi trips outside the city. The first trip was to the desert, because there is apparently no better place to visit the sand dunes in Iran. The fun was great. At that time I was a 23-year-old man, but the sight of such huge dunes made of perfectly clean fine sand awakened my childlike nature and there was no end to jumping and rolling from the dunes. Now I'm starting to wonder what would have happened if I had jumped on a scorpion that probably lived there. An additional attraction of visits to the desert was meeting a herd of wild camels. I mean, the Internet tells me that we won't find wild camels on our planet anymore, but where could these camels come from? In an unfenced desert, unmarked camels at a distance of several dozen kilometers from the nearest human settlement must have been a herd of free-living animals.
[PL]
Poza zwiedzaniem Kaszanu w trakcie naszej dwudniowej wizyty w mieście znaleźliśmy jeszcze czas na dwie wycieczki taksówkami poza miasto. Pierwsza wycieczka to wyjazd na pustynię, bo lepszego miejsca na zwiedzenie piaszczystych wydm ponoć nie ma w całym Iranie. Zabawa była wyborna. Wówczas byłem 23 letnim mężczyzną, ale na widok takich wielkich wydm uformowanych z idealnie czystego drobnego piaseczku obudził się we mnie dziecięcy pierwiastek i skakaniu i turlaniu się z wydm nie było końca. Teraz zaczynam się zastanawiać, co by się stało, gdybym wówczas skoczył na jakiegoś skorpiona, które przecież zapewne gromadzie tam mieszkały. Dodatkową atrakcja wizyt na pustyni było spotkanie stada dzikich wielbłądów. Znaczy internet podpowiada mi, że na naszej planecie nie znajdziemy już dzikich wielbłądów, no ale skąd się mogły znaleźć tutaj te wielbłądy? Na nieogrodzonej w żaden sposób pustyni, nieoznakowane w żaden sposób wielbłądy w odległości dobre kilkadziesiąt kilometrów od najbliższej ludzkiej osady musiały być stadkiem wolnożyjących zwierząt.

[ENG]
The last attraction visited in the Kashan region was the picturesque settlement of Abyaneh. Its characteristic feature is that all the houses in this village are covered with dark red clay mined here. The village has 305 inhabitants who speak a separate dialect, similar to the Parthian language. After a short walk, someone recommended that we go a few hundred meters outside the village, because there was supposed to be a "waterfall" there. The locals praised this place very much, saying that it was very green and perfect for relaxation. After reaching the place, it turned out that it was not great there at all, and the waterfall was just an ordinary, slightly more rapid stream, which, what's worse, had concreted banks. This is the way Persians perceive the world.
[PL]
Ostatnią atrakcją odwiedzoną w rejonie Kaszan była malownicza osada Abyaneh. Jej elementem charakterystycznym jest to, że wszystkie domy w tej wiosce pokryte są wydobywaną tutaj ciemno czerwoną gliną. W wiosce żyje 305 mieszkańców, którzy posługują się odrębnym dialektem, zbliżonym do języka partyjskiego. Po krótkim spacerze ktoś zarekomendował nam aby wyjść kilkaset metrów poza wioskę, bo tam ponoć miął znajdować się „wodospad”. Tubylcy bardzo chwalili to miejsce, mówiąc, że jest tam bardzo zielono i bardzo dobrze nadaje się na wypoczynek. Po dotarciu na miejsce okazało się, że nie jest tam wcale super, a owy wodospad, to zwykły lekko bardziej wartki strumyk, który co gorsze ma zabetonowane brzegi. Ot taki to jest sposób postrzegania świata przez persów.