A journey begins. Thinking and deciding. (EN-TR) Bir yolculuk başlıyor. Düşünmek ve karar vermek.

Hello everyone. I hope you are not tired of the heat these days. I'm really tired of the hot and humid weather these days. I don't even like walking when the weather is hot.
Today it's time for me to return to Bursa again. I have been going back and forth between Bursa and Istanbul for several months. But I guess I'm not doing very well for me. Maybe this is an error. But I hope I can see the consequences of this error immediately. When I set out today, I saw this cute cat sleeping on the floor.

Herkese merhaba. Umarım bugünlerde sıcaktan bıkmamışsınızdır. Ben bugünlerde sıcak ve nemli havalardan gerçekten bıktım. Havalar sıcakken yürümeyi bile sevmiyorum.
Bugün tekrar Bursa' ya dönme zamanım geldi. Birkaç aydır Bursa ve İStanbul arasındaki sürekli gidip geliyorum. Ama sanırım benim için pek iyi bir şey yapmıyorum. Belki de bu bir hatadır. Ama umarım bu hatanın sonuçlarını hemen görebilirim. Bugün yola çıktığımda bu sevimli kediyi yerde uyurken gördüm.

I have a long road. I also have a lot of thoughts. Of course, although I'm starting to think less somehow these days, I still have to think about my future. Sometimes I just want to live and completely throw off all my burdens. But I just can't get to that point. I find it hard to do what we call living to make a living. Because there is still something inside me due to my childhood traumas and it never goes away. I think I'm going to have a lot of trouble with this, but I'll still get through this somehow.

Yolum uzun. Aynı zamanda düşüncelerim de çok. Tabii ki bugünlerde bir şekilde daha az düşünmeye başlasam da yine de geleceğimi düşünmek zorundayım. Bazen sadece yaşamak ve üstümdeki bütün yükleri tamamen atmak istiyorum. Ama o noktaya bir türlü gidemiyorum. Geçinebilecek kadar yaşamak dediğimiz şeyi yapmak zor geliyor bana. Çünkü çocukluk travmalarımdan dolayı hala içimde bir şeyler var ve bu bir türlü yok olmuyor. Sanırım bunda çok zorlanacağım ama yine de bir şekilde bu konuyu da halledeceğim.

Since I arrived a little early to my destination, I watched the Bosphorus a bit and took some photos. I would like to point out that while writing these words, I do not feel like yesterday or the days before yesterday. Because I went to the psychiatrist and realized that some things were very different. Some of our problems were indeed social. But some of our problems are also really difficult to solve. Today I set out to solve some of my problems completely. But I really don't want to go back on this road I started.

Feribota bineceğim yere biraz erken vardığım için İstanbul boğazını biraz izledim ve birkaç tane de fotoğraf çektim. Bu kelimeleri yazarken dün ya da dünden önceki günler gibi hissetmediğimi belirtmek isterim. Çünkü psikiyatriste gittim ve bazı şeylerin çok daha farklı olduğunu anladım. Bazı sorunlarımız gerçekten de toplumsalmış. Ama bazı sorunlarımızı da çözmek gerçekten çok zor. Bugün ben bazı sorunlarımı tamamen çözmek için yola çıktım. Ama çıktığım bu yolda artık gerçekten de geri dönmek istemiyorum.

One of the things that pushes me the most and at the same time makes me sad the most is to talk about very different subjects while talking about the books I read in my previous travels or the food I ate. When I was a kid, no one told me the future was this bad. I know one day these feelings inside me will go away. But I still don't want time to pass so fast for that day to come. Because I can actually predict very well what those days will be like. We postpone our problems and are afraid to confront them. But I think the longer we delay, the worse we'll feel.

Beni en çok zorlayan ve aynı zamanda en çok üzüldüğüm şeylerden biri de daha önceki yolculuklarımda okuduğum kitaplardan ya da yediğim yemeklerden bahsederken artık çok daha farklı konular hakkında konuşmak. Ben çocukken geleceğin bu derece kötü olduğunu bana kimse söylememişti. Biliyorum bir gün içimdeki bu hisler yok olacak. Ama ben yine de o günün gelmesi için zamanın hızlı geçmesini istemiyorum. Çünkü aslında o günlerin nasıl olacağını çok iyi tahmin edebiliyorum. Sorunlarımızı erteliyoruz ve yüzleşmekten korkuyoruz. Ama sanırım erteledikçe çok daha kötü hissedeceğiz.

The ferry has already started to move. I guess I don't have an option to run away from problems anymore. Because I'm leaving and I'm going to change things. Even though I feel weird and bad writing this right now, I'm going to change something. Because this life is not lived that way. Since we can't turn back time, let's move forward then. Actually, there is always hope. I set a goal for myself and I will try to go towards that goal.

Feribot hareket etmeye başladı bile. Galiba artık sorunlardan kaçmak gibi bir seçeneğim kalmadı. Çünkü gidiyorum ve bir şeyleri değiştireceğim. Her ne kadar şuan bu yazıyı yazarken garip ve kötü hissetsem de bir şeyleri değiştireceğim. Çünkü bu hayat bu şekilde yaşanmıyor. Zamanı geri alamayacağımıza göre o zaman ileriye gidelim. Her zaman bir umut var aslında. Kendime bir hedef belirledim ve o hedefe doğru gitmeye çalışacağım.

After about 2 hours of travel, I arrived in Bursa and the first thing I want to do is finish reading the book I started reading and drink coffee. I like to drink coffee because it is a beverage that increases my focus. While drinking coffee and reading a book, I watched the Mudanya beach at the same time. I remembered that we were waiting for my closest friends here last year. Yes, those days were really our best days, but I think we will have better days. Maybe this summer I can experience days similar to those days again.

Yaklaşık 2 saatlik yolculuğun ardından Bursa' ya vardım ve ilk olarak yapmayı istediğim şey okumaya başladığım kitabı tamamen okuyup bitirmek ve kahve içmek. Kahve içmeyi seviyorum çünkü kahve odaklanmamı arttıran bir içecek. Kahve içip kitap okurken aynı zamanda Mudanya sahilini izledim. Geçen sene en yakın arkadaşlarımı burada beklediğimizi hatırladım. Evet o günler gerçekten en güzel günlerimizdi ama sanırım daha güzel günlerimiz de olacak. Belki bu yaz yine o günlere benzer günler yaşayabilirim.

Finally, I want to share this photo. Because my mind is still behind. There's something that somehow binds me there and I can't let go of it. I know that if I don't fix things after this, I will feel much worse. That's why I make a promise to myself now that I will go after this goal I have set and I will never give up on this path. Because I've seen and I know what will happen if I give up or miss.

Son olarak bu fotoğrafı paylaşmak istiyorum. Çünkü aklım hala geride. Bir şekilde beni oraya bağlayan bir şeyler var ve bundan vazgeçemiyorum. Bundan sonra bir şeyleri düzeltmezsem çok daha kötü hissedeceğimi biliyorum. O yüzden kendime şimdi bir söz veriyorum ki belirlediğim bu hedefin peşinden gideceğim ve bu yolda asla vazgeçmeyeceğim. Çünkü vazgeçersem ya da özlersem ne olacağını gördüm ve biliyorum.

Life is beautiful and now I just want to go there on vacation. Because now I know very well what hurts me. Yes, it will be very difficult to give up this thing that hurts me, but why not give up...

Hayat güzel ve ben artık oraya sadece tatile gitmek istiyorum. Çünkü neyin canımı acıttığını çok iyi biliyorum artık. Evet canımı acıtan bu şeyden vazgeçmek çok zor olacak ama neden vazgeçmeyeyim ki...

Stay with Peace!