🏇The neighbor's donkey and my memories// Komşunun eşeği ve hatırladığım anılarım 🏇

Hello everyone, friends. Even though the days in the village are a bit boring, I am happy to spend time with my family. Normally I have cousins ​​in the village, but they have been out of the province for a long time. Yesterday one of my cousins ​​came to the village and invited me in the evening because he was bored. We sat for a while, chatted, talked, we hadn't seen each other for a long time. I hope your days are not boring. May your day be joyful and bright.

Herkese merhaba arkadaşlar. Köyde günler biraz sıkıcı geçse de ailemle vakit geçirdiğim için mutluyum. Normalde köyde kuzenlerim de var ancak bayağıdır il dışındalardı. Dün kuzenimin birisi geldi akşamına da beni çağırdı onunda canı sıkılıyormuş. Biraz oturup muhabbet edip dertleştik bayağıdır görüşmemiştik. Umarım sizin günleriniz sıkıcı geçmiyordur. Gününüz bol neşeli ve aydınlık geçsin.

Today I want to show you the neighbor's donkey, which they use as a pack animal. I even became aware of the existence of the donkey by braying. With the spread of various vehicles and tractors, there are not many people who use animals as load vehicles anymore. My current personal view is that animals should not be used as a means of transportation in this way.

Bugün sizlere komşumuzun tarihi sayılabilecek evini ve yük hayvanı olarak kullandıkları eşeğini göstermek istiyorum. Aslında eşeğin varlığından onun anırması ile haberdar oldum. Çeşitli araçlar ve traktörlerin yaygınlaşmasıyla etrafta artık yük aracı olarak hayvanları kullananlar pek kalmadı. Benim şu anki şahsi görüşüme göre hayvanları bu şekilde yük taşıma aracı olarak kullanmamaları da gerekir.

We had donkeys and horses when I was little. At that time, tractors were not very common in rural areas. People often did their work on their own or with pack animals. Back then, I thought it was very sad to put such heavy burdens on animals. Riding a horse and a donkey would have been a lot of fun with a childhood mind. My grandfather used to ride horses because our horses were a bit rough and cruel. We also had to ride donkeys. When we went out to the field and garden, we would immediately get on the donkey. My brothers and I have fallen off the donkey many times. I even got into a fight with my brother when I was on a donkey and he hit the donkey with a stick. The donkey got angry and threw me on the stones, I cried a lot. When I saw our neighbor's donkey today, the events and adventures of our childhood came to mind.

Ben küçükken bizim de eşeğimiz ve atımız vardı. O zamanlar kırsal kesimlerde traktörler çok fazla yaygın değildi. İnsanlar işlerini genelde kendileri ya da yük hayvanları ile yaparlardı. Ben o zamanlarda da hayvanlara bu şekilde ağır yükler yüklemenin çok üzücü olduğunu düşünürdüm. Çocukluk aklıyla Ata ve eşeğe binmek çok eğlenceli gelirdi. Atları genelde dedem kullanırdı, çünkü atlarımız biraz aksi ve hırçındı. Biz de mecbur eşeğe binerdik. Tarlaya, bahçeye gideceğimiz zaman hemen eşeğe binerdik. Kardeşlerimle çok kez eşekten düştüğümüz olmuştur. Hatta bir keresinde ben eşeğin üzerindeyken erkek kardeşimle kavga etmiştik o da bana gıcıklığına eşeğe sopa vurmuştu. Eşek de sinirlendi beni taşların içine fırlatmıştı bayağı bir ağlamıştım. Bugün komşumuzun eşeğini görünce aklıma küçüklüğümüzdeki olaylar, maceralar geldi.

My brother and I were riding a donkey once, and the donkey got us stuck in thorny trees, our arms peeled off the thorns and we bled in places. Although we cried then because it hurt, now it's all a funny memory. Once when my mischievous brother was tricking him into giving donkey weed, the donkey kicked his arm and threw him almost a meter away. Although I was afraid when I saw this incident, when I saw that my brother was fine, my stomach hurt from laughing. I even sent him a picture of this donkey and reminded him of this event. We talked about those days and smiled.

Bir keresinde de kız kardeşimle ben eşeğe binmiştik, eşek bizi dikenli ağaçların içine sokmuştu, kollarımız dikenlerden çizilmiş bazı yerlerimiz kanamıştı. O zamanlar canımız acıdığı için ağlasakda şimdi hepsi komik birer anı olmuş. Bir keresinde yaramaz kardeşim eşeğe ot vereceğim diye kandırırken eşek bunun kolunu tepmişti ve neredeyse bir metre kadar uzağa fırlatmıştı. Bu olayı gördüğümde korksam da kardeşimin iyi olduğunu görünce gülmekten karnıma ağrılar girmişti. Hatta bu eşeğin resmi ona da atıp bu olayı hatırlattım. O günlerden bahsedip tebessüm ettik.

For the best experience view this post on Liketu