[ENG-TR] Güzel Sanatlar(It’s mean: Fine Arts) Park — || — Güzel Sanatlar Parkı

ENG

Hello everyone! These days, there is an alienation that haunts me from time to time. I feel alien everywhere. Wherever I go, I say, "I shouldn't be here." So where should I be? When I think about it, I can't find an answer. I keep travelling here and there. Let's see if I will find the right place, or will this feeling vanish in the turmoil, as it used to do in the past, to come back again? In these thoughts, today I will talk about a walk I took a few days ago...

There is a beautiful weather in Izmir, which resembles spring, although it is not summer. I try to spend this beautiful weather by walking as much as I can, regardless of where I am. During one of these walks, I came across this park. Actually, I had passed through this park before to shorten the way. But because it was always at night or I was in a hurry, I didn't realise that it was so beautiful and even had a name.

At the entrance of the park, left and right, there are cafeterias belonging to the municipality. There are people like me who take advantage of the sunny weather and sit here and take a breather. There are not many like me though. There are usually old people or those who bring their children to the park. 😂

I understand that old people come here because it is close to Bostanlı beach. And the people who have houses in this neighbourhood are generally old people. Because the houses in this neighbourhood are either too expensive to be bought after working until old age or too expensive to be bought in the past, when they were not so valuable. Those who bring their children do not want to deprive themselves and their children of this beautiful weather, so they come to the playgrounds in the park, which children love very much.

There is a statue and a bust in the park. I don't know whether they were moved from somewhere or built here. However, I didn't see anyone other than me paying attention to both of them. This is probably because they have seen them many times before. Here is another unfamiliarity for me...

After the statues, my slowed down walk took me to the stalls here. These stalls were set up in tents inside the park and generally sold jewellery and souvenirs. I don't know whether these people are individual artists selling their homemade items or traders renting these stalls from the municipality. I wasn't interested in them.

The morning I went for a walk, it was either New Year's morning or a few days before. Because in the middle of the park, there was the biggest Christmas tree I had ever seen in my life. And at the base of the tree were reindeer and gift boxes. Even though I looked around, I couldn't see Santa Claus. Actually, it would be very nice if they added him.

At the end of the park, I passed by a dry tree with fallen leaves and reached the exit gate. The park was over. But I still wanted to walk so I headed towards the beach.

Here is a view from the beach. A Pelican swimming near the fishermen's shelters, which does not suit this place at all, irritates me with its idle appearance, attracts me with the smell of raki coming from the boats of the fishermen who start the day early. A sweet bird that I was surprised by the size of its close-up appearance and admired its calmness. I wish happiness to everyone...

---

TR

Herkese merhaba! Bu aralar, üzerimde, ara ara beni yoklayan bir yabancılaşma var. Kendimi her yere yabancı hissediyorum. Nereye gitsem, “ben burada olmamalıyım” diyorum. Peki ben nerede olmalıyım? Bunu düşündüğümde, bir cevap bulamıyorum. Gezip duruyorum bir oraya bir buraya. Bakalım doğru yeri bulacak mıyım? Yoksa, eskiden de olduğu gibi bu his, hengame içerisinde, tekrar gelmek üzere, yok olup gidecek mi? İşte bu düşünceler içerisinde, birkaç gün önce yaptığım bir yürüyüşten bahsedeceğim bugün…

İzmir’de, yazdan kalma olmasa da baharı andıran, güzel bir hava var. Ben de bu güzel havaları, elimden geldiğince, nerde olduğuma bakmaksızın, yürüyerek geçirmeye çalışıyorum. Bu yürüyüşlerden birisi sırasında, bu parka denk geldim. Aslında daha önce de bu parkın içinden, yolu kısaltmak için geçmiştim. Fakat hep gece olduğu veya acelem olduğu için bu kadar güzel olduğunu, hatta bir isminin olduğunu bile fark etmemiştim.

Parkın girişinde, sağlı sollu, kafeterya tarzında, belediyeye ait işletmeler var. Benim gibi güneşli havayı fırsat bilenlerden, buralarda oturup soluklananlar var. Gerçi benim gibi çok yok. Genelde yaşlılar veya çocuğunu parka getirenler var. 😂

Yaşlıların gelmelerini anlıyorum. Çünkü burası, Bostanlı sahile yakın bir yer. Bu civarda evi olan insanlar da genelde, yaşlı insanlar. Çünkü bu civarda evler, ya yaşlanana kadar çalıştıktan sonra alınabilecek kadar ya da çok eskiden, bu kadar değerli değilken alınacak kadar çok pahalı. Çocuklarını getirenler ise bu güzel havadan çocuklarını ve kendilerini mahrum etmek istemeyen, böylece, parkın içerisindeki, çocukların çok sevdiği, oyun alanlarına gelenler.

Parkın içerisinde, bir heykel, bir de büst var. Bunların bir yerden mi taşındığını, yoksa, buraya mı yapıldığını bilmiyorum. Fakat, ikisine de benden başka ilgi gösteren olduğunu görmedim. Bunun sebebi ise muhtemelen, daha önce birçok kez gelip görmeleri. Alın size, bir yabancılık daha…

Heykellerden sonra, yavaşlayan yürüyüşüm, beni buradaki tezgahlara ulaştırdı. Parkın içerisine, çadırlar kurularak açılan bu tezgahlarda, genelde, takı, hediyelik eşya tarzı eşyalar satılıyor. Bu insanlar, ev yapımı eşyalarını satan, bireysel sanatçılar mı, yoksa buraları belediyeden kiralayan tüccarlar mı bilmiyorum. Ben bunlarla ilgilenmedim.

Yürüyüş yaptığım sabah, ya Yılbaşı sabahı ya da birkaç gün öncesiydi. Çünkü parkın ortasında, hayatımda gördüğüm, en büyük yılbaşı ağacı vardı. Ağacın dibinde de geyikler ve hediye kutuları. Etrafa bakınsam da Noel Baba’yı göremedim. Aslında onu da ekleseler, çok güzel olurdu.

Parkın sonundaki, yaprakları dökülmüş, kuru ağacın yanından da geçip, çıkış kapısına ulaştım. Park bitti. Fakat ben hala yürümek istediğim için sahile yöneldim.

İşte bu da sahilden bir görüntü. Buraya hiç yakışmayan, atıl görüntüsüyle beni sinirlendiren, güne erken başlayan balıkçıların teknelerinden gelen rakı kokusuyla beni cezbeden, balıkçı barınaklarının, yakınında yüzen bir Pelikan. Yakından görünüşünün büyüklüğüne şaşırdığım, sakinliğine hayran kaldığım, tatlı bir kuş. Herkese mutluluklar diliyorum…