Construction Works —||— İnşaat İşleri

ENG

Hi guys, it's raining today. Even though I don't like rain, I'm happy when it rains, because it's been a little this year. And I don't want to be without water. We are no longer in a position to choose what we like and what we don't like. We have to evolve to what nature wants. I hope there will be as much rain as possible before the summer is fully here. so that when the heat gets too much in the summer, we'll have water to drink and water to bathe in. Both are very important needs. Let's see how it goes. Speaking of washing, which is the rough equivalent of "taking a shower", I can enter my dirty and sweaty job, construction. 😂

My entry into the construction business was unexpected, just like my other businesses. My old friend decided to renovate the house he lived in. He told me one by one what he was going to do to his house. He told me that since he was already working in construction, he could handle a lot of the labour. He said that he had called another friend and asked me to help them. I accepted because I was in a free period. and although he knew, I added: "I don't understand these things. If you tell me exactly what to do, then I can do it". Fortunately, I did nothing but the manual labour of the work. I threatened my friend and his friend who was a master; "Look, I'm watching you. I'll learn the job in a few days and I'll take your bread out of your hands." 😂 My joking threat must have worked, they didn't ask me for much work. 😂

We were supposed to plaster all the rooms of the house and then paint them. Tiles in the bathroom, tiling in the bathtub, cupboards and countertops in the kitchen, plastering and painting on the exterior... This long and frightening list was to be completed in one, at most two days, according to my friend's opinion based on his vast experience. As a person who does not understand these works at all, I did not understand how we could finish these works so fast with two craftsmen and one useless person. But I thought he must know something. I already had time. When we came to the end of the first day, only a very small part of the works my friend told me were finished. When I told him this, he said; "It was because these were difficult, the rest was easy". I believed that too 😂

The next day, when I got home, my old friend said he was ill and unable to move. So I tidied up a bit and completed the work of replacing the hoses of the toilet bowl, which I had learnt while tinkering with the toilet bowl in my own house. The next day, my friend said that he was better, but the plaster we had done on the first day had not dried and that we had to wait at least one more day. Then he told me that our friend, who was even older and a subcontractor, had an urgent job and he was going to work for him 😂 When he ran out of excuses, I cornered him. So we painted the exterior of the house. This painting job was finished in the afternoon as we had already started late and finished in a few hours. When my old friend said, "that's enough for today", I realised that the construction had stopped. 😂

We only painted the exterior of the house, which we set out to do completely, and plastered a small room. My friend said, "that's enough, no one can see inside anyway". 😂 I liked the construction experience for a few days. It was fun to learn something new. Moreover, it was not as tiring as I thought. Just when I thought so, my friend, who was a subcontractor, took a job. He invited me to work for that job. "Of course I'll come." 😂 We were going to completely demolish and rebuild the interior of one of the apartments in a luxury complex.

I was excited to do professional construction for the first time. I was afraid of making mistakes. But I never came across a professional environment as much as I thought I would. The only professionalism I encountered and liked very much was to start work at 10:00 in the morning and end the work at 16:00 in the afternoon, according to the decision taken by the management of the site where the apartment we would work on was located. With a possible one-hour lunch break, I worked only 5 hours a day and earned the money I would have earned in 13 hours as a waiter and 14 hours as a taxi driver.

When we entered the flat, my old friends, immediately after putting on their work clothes, started to dismantle the kitchen cupboard. But what kind of dismantling. They literally tore the cupboard to pieces. I realised that there was no need for labour in the first stage. Everyone was dismantling everything except the walls of the house they could afford, so I joined them. Destruction is also a pleasant feeling. I guess humans need violence and the need to destroy things. Because, while I thought that I was the only one who enjoyed it because it was my first time doing such a job, I realised that my old friends who have been doing this job for years also enjoyed it.

On the first day, we smashed so many things that I thought the demolition would be finished on the second day, but it didn't work out that way. On the second day, after breaking the few remaining protrusions, we started to remove the tiles from the floor and walls with a hilt drill. Even though we did this brutally and without avoiding any damage, this process took much longer. It took us about two days to finish the breaking, and then we bagged what we had broken and stacked it in a room. I was thinking that after this stage, we would start building and I would learn something about construction.

On the fourth day, I learnt that the useless materials such as wood, stone, soil, plastic, etc., which we fill into sacks after breaking and dumping, and which the scrap dealers do not buy, are called rubble. 😂 The rubble, which I had always heard of, called construction waste, was all this. In fact, the most difficult part of the job is carrying rubble. The site management warned us when they saw us throwing the rubble from the balcony of the apartment on the first floor. It was forbidden to do that. The whole site management sat down and decided to throw rubble from the balcony. 😂 So, with a calaskalla installed on the balcony, we lowered the sacks down one by one and then loaded them onto the incoming lorry.

I thought that we would now move on to the construction and craftsmanship part and that the heavy work was over. But one of my older friends, a subcontractor, said that for now, our work here was done. It turned out that we were the rough demolition team. The craftsmen who were going to do the interior were bringing their own apprentices. So, I thought my construction career was over until a new tender was awarded. But, my old friend called me recently. He said there was a job at the same place. When I went there, I saw that they had started to build where we had demolished and it was starting to look nice. It was good that the work was short, even though they called me to move things again. And "black coke break". 😂 Good work...

Translated with DeepL (free version)

---

TR

Selam millet, bugün hava yağmurlu. Ben her ne kadar yağış sevmesem de artık yağmur yağdığında seviniyorum. Çünkü bu sene az yağdı. Ve susuz kalmak istemem. Artık neyi sevip neyi sevmeyeceğimizi seçecek durumda değiliz. Doğa ne isterse oraya evrilmek zorundayız. Umarım, yaz tamamen gelmeden önce mümkün olduğunca yağış olur. Böylece yazın sıcaktan bunaldığımızda içecek ve yıkanacak suyumuz olur. Her ikisi de çok önemli ihtiyaçlar. Bakalım nasıl olacak. "Duş almak" tabirinin kabacası olan yıkanmaktan da bahsetmişken, kirlenilen ve terleten işim, inşaata giriş yapabilirim. 😂

İnşaat işine girişim, diğer işlerimde de olduğu gibi beklenmedik bir şekilde oldu. Yaşlı arkadaşım, oturduğu eve tadilat yapmaya karar verdi. Evine yapacağı işlemleri, bana tek tek anlattı. Kendisi zaten inşaatta çalıştığı için, birçok işçiliği halledebileceğini söyledi. Bir arkadaşını daha çağırdığını, benim de onlara yardım etmemi istedi. Boş bir dönemimde olduğum için kabul ettim. ve bilmesine rağmen ekledim; "Ben bu işlerden anlamam. Yapacaklarımı harfiyen söylersen, o zaman yapabilirim.". Neyse ki işin ameleliğinden başka bir şey yapmadım. Arkadaşım ve onun usta olan arkadaşını; " Bakın sizi izliyorum. Birkaç güne işi öğrenirim ve ekmeğinizi elinizden alırım." diye tehdit ettim.😂 Şakayla karışık tehditim işe yaramış olsa gerek, benden çok iş istemediler. 😂

Güya evin bütün odalarını sıvayacak ve sonra da boyayacaktık. Banyoya fayans, küvete kaplama, mutfağa dolap ve tezgah, dış cepheye sıva ve boya… Uzayıp giden, korkutucu bu liste, arkadaşımın engin tecrübelerinden edindiği kanaatince bir, en fazla iki günde tamamlanacaktı. Bu işlerden hiç anlamayan birisi olarak, iki usta ve bir işe yaramazla bu işleri nasıl bu kadar hızlı bitireceğimizi anlamadım. Ama, vardır bir bildiği diye düşündüm. Zaten vaktim vardı. İlk günün sonuna geldiğimizde, arkadaşımın söylediği işlerin çok az bir kısmı ancak bitti. Bunu ona söylediğimde; "Bunlar zor olduğu için öyle oldu, gerisi kolay" dedi. Buna da inandım.😂

Ertesi gün, eve gittiğimde, yaşlı arkadaşım, hasta olduğunu ve hareket edecek halde olmadığını söyledi. Ben de ortalığı biraz toparlayıp, daha önce kendi evimdeki klozeti kurcalarken öğrendiğim, klozetin hortumlarını değiştirme işini tamamladım. Bir sonraki gün, arkadaşım, daha iyi olduğunu ama ilk gün yaptığımız sıvanın kurumadığını, en az bir gün daha beklememiz gerektiğini söyledi. Sonra, daha da yaşlı olan ve taşeronluk yapan arkadaşımızın acil bir işi aldığını ve onun yanında çalışmaya gideceğini söyledi.😂 Üst üste sıralanan bahaneleri bittiğinde, onu köşeye sıkıştırdım. Böylece evin dış cephesinin boyasını yaptık. Bu boyama işi, zaten geç başladığımız ve birkaç saatte bitirdiğimiz için öğleden sonra bitti. Yaşlı arkadaşım, "bugünlük yeterli" dediğinde, inşaatın artık durduğunu anlamıştım. 😂

Tamamını yapacağız diye yola çıktığımız evin sadece dış cephesini boyadık. Bir de küçük odanın sıvası var. Arkadaşım, " bu kadarı yeter, zaten içeriyi kimse görmüyor" dedi. 😂 Birkaç günlük inşaat deneyimini sevmiştim. Yeni bir şeyler öğrenmek keyifliydi. Üstelik, sandığım kadar da yorucu değildi. Tam da böyle düşündüğüm bir dönemde, taşeron olan arkadaşım, bir iş aldı. Beni de o iş için çalışmaya çağırdı. "Tabii ki gelirim." 😂 Lüks bir sitenin içerisindeki, dairelerden birisinin içini, tamamen yıkıp yeniden yapacaktık.

İlk defa profesyonel inşaatçılık yapacağım için heyecanlıydım. Hata yapmaktan korkuyordum. Fakat sandığım kadar, profesyonel bir ortama hiç rastlamadım. Karşılaştığım ve çok sevdiğim tek profesyonellik, çalışacağımız dairenin bulunduğu sitenin yönetimi tarafından alınan karar gereği, işe sabah saat 10:00’da başlayıp öğleden sonra 16:00’da işi sonlandırmaktı. Öğle arasında verdiğimiz bir saatlik yemek olası ile birlikte, günde sadece 5 saat çalışıp, garsonluk yaparak 13 saatte, taksicilik yaparak 14 saatte kazanacağım parayı kazandım.

Daireye girdiğimizde, yaşlı arkadaşlarım, iş kıyafetlerini giyindikten hemen sonra, evin mutfak dolabını sökmeye başladılar. Ama nasıl bir sökmek. Resmen dolabı paramparça ettiler. Baktım ki, ilk aşamada işçilik gerektiren bir durum yok. Herkes, gücünün yettiği evin duvarları dışındaki bütün her şeyi kırarak söküyor, ben de onlara katıldım. Yıkmak da keyifli bir duygu. İnsanın, şiddete ve bir şeyleri yok etmeye ihtiyacı var sanırım. Çünkü, ilk kez böyle bir iş yaptığım için sadece ben keyif alıyorum diye düşünürken, yıllardır bu işi yapan yaşlı arkadaşlarımın da keyif aldıklarını gördüm.

İlk gün, o kadar çok şey kırıp döktük ki, ikinci güne, yıkma işi bitecek diye düşündüm. Fakat işler öyle ilerlemiyormuş. İkinci gün, kalan birkaç parça çıkıntıyı da kırdıktan sonra, yerlerdeki ve duvarlardaki fayansları, hiltili matkapla sökmeye başladık. Bunları da hunharca ve zarar vermekten kaçınmaksızın yapsak da bu işlem çok daha uzun sürdü. Yaklaşık iki günde, bu kırma işini bitirdik. Sonrasında da kırdıklarımızı, çuvallayıp, bir odaya istifledik. Ben bu aşamadan sonra, artık yapmaya başlayacağız ve yapımla ilgili bir şeyler de öğreneceğim diye düşünüyordum.

Dördüncü gün, kırıp döktükten sonra, çuvallara doldurduğumuz, tahta, taş, toprak, plastik, gibi işe yaramaz ve hurdacıların satın almadıkları malzemelerin isimlerinin moloz olduğunu öğrendim. 😂 Hep duyduğum, inşaat artığı denilen moloz, bütün bunlarmış. Doğrusu, işin en zor kısmı da moloz taşımak. Site yönetimi, bulunduğumuz, birinci kattaki dairenin balkonundan, molozları attığımızı görünce bizi uyardı. Bunu yapmamız yasakmış. Koskoca site yönetimi, oturup, balkondan moloz atmak konusunda karar almışlar. 😂 Dolaysıyla, balkona kurulan bir calaskalla, çuvalları tek tek aşağı indirip, sonra da gelen kamyona yükledik.

Artık yapım ve ustalık kısmına geçeceğimizi ve ağır işlerin bittiğini düşünüyordum. Fakat, yaşlı arkadaşlarımdan taşeron olanı, şimdilik, burada bizim işimizin bittiğini söyledi. Meğer biz kaba yıkım ekibiymişiz. İçeriyi yapacak olan ustalar, kendi çıraklarını getiriyorlarmış. Böylece, yeni bir ihale alınana kadar, inşaat kariyerim sona erdi sanıyordum. Fakat, yaşlı arkadaşım geçenlerde beni aradı. Aynı yerde bir iş olduğunu söyledi. Oraya gittiğimde, bizim yıktığımız yerleri, yapmaya başladıklarını ve güzel bir görüntü almaya başladığını gördüm. Beni gene bir şeyleri taşımak için çağırsalar da işin kısa sürmesi, iyi oldu. Ve "siyah kola molası". 😂 Hayırlı işler…

Bu paylaşım, Türkçe’den İngilizce’ye DeepL (free version) sitesinden çevirilmiştir.